AHMET MUHİP DRANAS KİMDİR?

Doğum tarihi : ??.??.1909 Ölüm tarihi : 21.Haziran.1980

Ahmet Muhip Dranas kaç yaşında öldü : 71

Kilo & Boy :

Burcu :

Meslek : Şair, Yazar

Ahmet Muhip Dranas doğum yeri : Sinop

Ölüm yeri : Ankara

AHMET MUHİP DRANAS BİYOGRAFİSİ

Ahmet Muhip Dranas, 1909 yılında Sinop'un Salı köyünde doğmuştur. İlkokulu Sinop’ta okudu. Babası Ankara’da askeri fabrikalarda çalışmaya başlayınca, Ankara’ya gelerek, öğretmenleri arasında Faruk Nafiz Çamlıbel ve Ahmet Hamdi Tanpınar‘ın da bulunduğu Ankara Erkek Lisesi’nden 1930′da mezun oldu.

1930-1935 yılları arasında Ankara’da Hakimiyet-i Milliye gazetesinde çalıştı. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi’ne girdi ama 2 yıl sonra eğitimi bıraktı. İstanbul’a gitti. Güzel Sanatlar Akademisi’nde kitaplık müdürü oldu. Bir süre İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümü’ne devam etti, bitirmedi. İstanbul Dolmabahçe Resim ve Heykel Müzesi Müdür Yardımcılığı görevine getirildi.

1938′de Ankara’ya döndü. 1942 yılına kadar Halkevleri Kültür ve Sanat Yayınları’nın yönetmenliği yaptı. 1939 yılında Ağrı dolaylarında askerlik görevini yaptı. 1946′da Ankara'da Çocuk Esirgeme Kurumu yayın müdüde 1960 yılına kadar Yayın Müdürlüğü’ne atandı. 1949′dan başlayarak Zafer gazetesinde köşe yazıları yazdı. Bu arada yaptığı politikaya girme denemeleri başarılı olmadı. Birkaç kez DP'den milletvekili adayı olduysa da seçilemedi.

1966 ve 1972 yılları arasında Anadolu Ajansı, Türkiye İş Bankası yönetim kurulu üyeliği, Devlet Tiyatrosu Edebi Kurul Başkanlığı gibi üst düzey bürokratik görevler yaptı.

İlk şiiri “Bir Kadına” 1926′da “Muhip Atalay” imzasıyla Milli Mecmua’da yayınlandı. Çeşitli dergilerde yayımlanan şiirleri, 1974 yılında İş Bankası Kültür Yayınları arasında, "Şiirler" adı ile çıktı. Ayrıca "Kırık Saz" adlı eseri de çıkmıştır. Tiyatro eserleri, tercüme ve adapteleri, incelemeleri ve makaleleri de vardır. Tevfik Fikret’in 62 şiirini günümüz Türkçe’sine çevirdi.

Ahmet Muhip, Cahit Sıtkı Tarancı ile şiirde ahenge ve sese önem vermişlerdir. Örneğin Kar şiirinde Ahmet Muhip sesi ön plana çıkarırken Olvido adlı şiirinde ne sesi anlama ne de anlamı sese baskın kılmıştır.

Ahmet Muhip Dranas’ın şiiri biçim bakımından kendinden öncekilere benzerse de dil ye imge bakımından onlardan çok farklıdır. Bu kalıplar içinde kalarak Türk şiirine değişik bir anlatım, taze bir ses ve ahenk getiren şair, çağın sorunlarına karşı ilgisizdir. Süsten arınmış söyleyişi, yalın ve sade dili, şiir sezgisi ve şiir kurma gücüyle içindeki duyguları yansıtmağa, güzel günlerin anılarını tazelemeğe, bunlarda bir yaşama sevinci bulmağa çalışır. Dranas'ın insan hakkındaki görüşü karamsardır. bütün şiirlerinin özü sevmek, yaşamak ve ölüm kavramlarıdır denebilir.

Şiirlerinde hüzün ve umutsuzluk da vardır. Fahriye Abla, Serenad, Olvido adlı şiirleri çok tanınmıştır.

Ahmet Muhip Dranas, 21 Haziran 1980 tarihinde 71 yaşında Ankara’da öldü. Vasiyeti üzerine Sinop'un Salı köyünde gömüldü.

Ahmet Muhip Dranas, 1941 yılında Münire Dıranas ile evlendi. Çocukları yoktur.

"Fahriye Abla" 1984 yılında Yavuz Turgul tarafından filme çekildi; başrolü Müjde Ar oynadı.

Ahmet Muhip Dranas Eserler :

Oyun :

1947 - Gölgeler

1947 - Çıkmaz (O Böyle İstemezdi’nin ilk yazımı)

1948 - O Böyle İstemezdi

1977 - Oyunlar (Gölgeler ve Çıkmaz bir arada)

Bitmez Tükenmez Can Sıkıntısı

Büyük Olsun

Atlıkarınca

Olvido

Kar

Şiirler :

Şiirler (1974)

Kırık Saz (1975 T. Fikret'ten)

Fahriye Abla

Rüzgar

Şiirinden örnekler ;               

Fahriye Abla Şiiri :

Hava keskin bir kömür kokusuyla dolar

Kapanırdı daha gün batmadan kapılar

Bu afyon ruhu gibi baygın mahalleden

Hayalimde tek çizgi bir sen kalmışsın sen!

Hülyasındaki geniş aydınlığa gülen

Gözlerin, dişlerin ve akpak gerdanınla

Ne güzel komşumuzdun sen fahriye abla

Eviniz kutu gibi küçücük bir evdi

Sarmaşıklarla balkonu örtük bir evdi

Güneşin batmasına yakın saatlerde

Yıkanırdı gölgesi kuytu bir derede

Yaz kış yeşil bir saksı ıtır pencerede

Bahçede akasyalar açardı baharla

Ne şirin komşumuzdun fahriye abla

Önce upuzun sonra kesik saçın vardı

Tenin buğdaysı, boyun bir başak kadardı

İçini gıcıklardı bütün erkeklerin

Altın bileziklerle dolu bileklerin

Açılırdı rüzgarda kısa eteklerin

Açık saçık şarkılar söylerdin en fazla

Ne çapkın komşumuzdun sen fahriye abla

Gönül verdin derlerdi o delikanlıya

En sonunda varmışsın bir Erzincanlı’ya

Bilmem şimdi hala bu ilk kocanda mısın

Hala dağları karlı Erzincan’da mısın

Bırak geçmiş günleri gönlüm hatırlasın

Hatırada kalan şeyler değişmez zamanda

Ne vefalı komşumuzdun sen fahriye abla

Ülker'in Gözleri

Bir bahar sabahının karanlığında ıssız

Gökte diz çökmüş iki titrek ışıklı yıldız

Olan gözlerinize aşıkım, Bayan Ülker!

Mutlu, esen ve hoşken ve gülerken gülerken

Nerden gelir bilinmez üzgünlüklerle birden

Solan gözlerinize aşıkım, Bayan Ülker!

Ne zaman perdelese içlerini bir buğu

Ölümüm güzelliği, özlemim yorgunluğu

Dolan gözlerinize aşıkım, Bayan Ülker!

Kalbinizin sezilmez parıltıcıklarını

Bir büyük ateş gibi göstermenin sırrını

Bulan gözlerinize aşıkım, Bayan Ülker!

Kaynak:Biyografi.info