Ancak, cesedin bozulmasından endişe edilmiyorsa cenazenin başka bir memlekete taşınmasında ve oraya gömülmesinde dini yönden bir sakınca yoktur. Ashaptan Sa’d b. Ebî Vakkas ve Saîd b. Zeyd’in (r.a.) Medine’nin dışında bulunan Akîk’da vefat ettiği ve Medine’ye nakledildiği rivayet edilmiştir (Muvatta, Cenâiz 10; ayrıca bkz. Ali el-Kârî, Fethu Bâbi’l-İnâye, II, 63).
Kabrin açılarak içindekilerin başka bir yere nakli konusuna gelince; kabrin bulunduğu yerden yol geçmesi, su altında kalması veya bulunduğu yerin başkasına ait olup sahibinin orada cenaze defnine izninin bulunmaması gibi zorunlu bir durum bulunmadıkça, ölünün başka bir mezarlığa nakledilmek üzere, defnedildiği yerden çıkarılması caiz değildir (İbn-i Âbidîn, Reddü’l-muhtâr, I, 661).
Yıkanmadan gömülen cenazenin çıkarılıp yıkanması gerekir mi?
Cenazenin yıkanması “farz-ı kifaye”dir (Kâsânî, Bedaiu’s-Sanâi’, I, 300, 306 318; Mevsılî, el-İhtiyâr, I, 91). Meşrû bir mazeret bulunmaksızın cenazenin yıkanmadan defnedilmesi durumunda o çevredeki cenazeden haberdar olan bütün Müslümanlar vebal altında kalmış olurlar. Bununla birlikte her nasılsa yıkanmadan defnedilen cenaze eğer üzerine toprak atılmamışsa çıkartılıp yıkanır. Toprak örtülmüşse, yıkamak maksadıyla mezardan çıkarılmaz (İbn-i Âbidîn, Reddü’l-muhtâr, II, 207).
Kaynak: Diyanet İşleri Başkanlığı
