“Önce ülkem, sonra partim, sonra ben“ Siz inandınız mı bu söyleme?  Bana hiç inandırıcı gelmedi. Neden inandırıcı gelmedi anlatayım.

 Siyasetçilerin son zamanlarda çok sık kullandığı sihirli üç kelime “önce ülkem, sonra partim, sonra ben “ Siz inandınız mı? Vallahi ben hiç inanmadım ve tam tersini gördüm . “Önce ben, sonra partim, en son da ülkem”. Bir şey daha ilave edeyim, ne acıdır ki bu ülkede yaşayıp  ülkem demeyenlerde  var.

Yanlış düşünmüyorum her halde öyle değimli? Bu son yaşanan siyasi olaylar bunun tam ispatı değil mi?  Eğer aksi bir durum olsaydı, “yani önce ülkem” denseydi ülkemiz bu siyasi kaosu yaşanır mıydı? ülke siyasi ve ekonomik  istikrarsızlık yaşar mıydı? Önce  ülkesini çok seven  bazı siyasetçiler  gerçekten “önce ülkem” deselerdi bu günkü kaos ortamını yaşar mıydık?  Tabi ki yaşamazdık ben başından beri koalisyon hükümetlerine karşıyım.

Biz bu ülkede koalisyonlardan çok çektik  tek başına bir iktidardan yanayım parti hangisi olursa olsun. Ancak seçmen 7 haziran seçimleri sonucunda hiçbir partiye  tek başına iktidar olma şansını vermedi.

Geçmişteki başarısız koalisyon hükümetleri,  bu günkü siyasi konjonktür   yeniden bir hükümet  kurulma şansı görülmüyordu. Neticede de kurulmadı.  Sonuç olarak da herkes yeni bir seçimden bahsediyordu. Hal böyle olunca da bari kısa dönemde kişisel ve parti  çıkarlarınızı bir araya bırakıp ta, hani ilk önce vatanım ve milletim duygusuyla bir seçim hükümetinde şartsız, şurtsuz bir araya gelseydiniz, ülkeyi birlik ve beraberlik içinde seçime götürseydiniz olmaz mıydı ? 

 Onu bile yapamadınız, söylemlerinizin tam aksine davranarak “önce ben sonra partim sonra ülkem”  dediniz. Seçim hükümetine bile  destek vermediniz. Kırmızı çizgiler,  şartlar, kurallar öne sürdünüz .  Bir araya gelip ülkede  bu zor siyasi belirsizlik varken üstelik  etrafımız savaş alanına dönmüş iken ve birde  içerde de bir sürü vatan hainlerin varken bir an önce istikrarı sağlayacak birlik beraberliği oluşturup önce vatan demediniz?    Ben söyleyeyim neden gelmediniz.  

Çünkü; bazı siyasilerin kişisel ve  parti kaygıları ön plana çıktı. Yani anlayacağınız ülke sevgileri  hikaye oldu. Böyle olunca da bir araya gelip en azından ülkeyi seçime hep beraber götüremediler ,  ülkeyi siyasi ekonomik kaosa sürüklediler.   Ama şu unutulmasın,  sorumluluktan kaçan seçim hükümetlerine dahi girmeyen siyasileri halkımız eskisi gibi  kör ve cahil değil, tüm olan bitenleri en ince ayrıntısına kadar takip ediyor ve her şeyin  tam bilincinde,  ülkenin siyasi ve ekonomik kaos ortamına girmesinin sorumlularını bilmekte ve görmektedir . Bunun cevabını da 1 Kasım’daki seçimlerde verecektir . Vermelidir ki   vatan ve millet sevgisini söylemde değil de özünde, kalbinde hissetmelidir.