Aklımda öyle biri var ki ne idare edebiliyorum ne de iade.
Boşuna mutlu olmaya çalışmayın, çalıştığınız yerden sormuyorlar!
Her derdi içinize atarsanız, sonunda ayağa kalkamazsınız!
Zaten yorgunum beni daha fazla yoran hiçbir şeye tahammülüm yok!
Kaybetmekten korktukların, zaten hiç senin olmamışlardır.
Mekân her zaman bulunur da huzur veren insan her zaman bulunmaz.
Hala hayattan bir umudum varsa, senin gülüşün sayesinde.
Sen de terk edilip ağıladığında. Bomboş bir umuda sarıldığında anlayacaksın.
Artık ne kadar belli ettirmek istemesem de yüreğimin yorgunluğu ve yıpranışı, kendini çok belli ettiriyor dosta da düşmana da.
Bilir misin ne kötüdür insanın bildiğini anlatamaması. Kelimelerin hep yarım kalması. Ben deyip susması, Sen deyip ağılaması.
Sırf sevdiklerin gözyaşı dökmesin ya da kırılmasınlar diye sahiplendiğim acır var.
Yüreğini, senin değerini bilmeyen biri için kirletmeye değmiyor hayat.
Ne imtihanılar misafir ettik hiç hesapta yokken bir bilsen. İyi ki acıları azaltan dualar ezberlemişim çocukken.
Gözyaşlılarımı Bulutlara saldığımdan beri yağmurlarla ısıtırım gözlerimi. Her gidişinin ardı sıra kara bir bulut sarar gönül penceremi.
Ben bütün gerçeklerimi, hayal kurarak kaybettim.
Belki de gözlerine baktığımda, kendimi artık orada göremediğimdendir tüm hırçınlığım!
Aşk konusunda o kadar çok şanssızım ki; herkese ya büyük ikramiye, ya da teselli ikramiyesi çıkarken ßana amorti bile vurmuyor!
Yatsan ne olur, gözüne uyku girmedikten sonra!
Gidişine değil, yalnızlığıma aramda oluşan dostluğun bozulmasına kahrediyorum. Şimdi hangi yüzle döneceğim ona?
Ah sen yok musun sen! Evet yoksun. Benimki de laf işte.
Sorun senden mesaj gelmemesi değil, benim hala o mesajı bekliyor olmam!
Her iyi niyetimin ardından üzülüyorum mutlaka. Olmuyor İnsanım işte, Duygularıma yeniliyorum.
Çorabın Lastiğinin sıktığı yerleri kaşımanın ßana verdiği mutluluğu, veremeyen insanIar var!
Aşk işte! Gider en kral halinle, bir soytarıyı seversin!
Olmayacak bir Šeyin olmasını beklemek zordur ama, asıl zor oIan o Šeyden asIa vazgeçememektir.
OnIar ßana bekleme dediler, dönmeyecek. Sabretmek dediler, seni mezara götürecek. Sevme dediler, para etmeyecek. Boşverin diyecektim, nefesim yetmedi!
Bir başıma olduğum bir yüksekliğin en ucundayım. İnemiyorum, ya$ayamıyorum, ölemiyorum!
Güz geçti bahar geçti derken, bir gün daha görsek ne aIa. Dünya derdi sarmış dört yanımı, ya$amayı öğrenemedim hala!
Üşüyorum, ödünç ver ellerini. Üşüyorum, üstüme ser yüreğini. Sağ yanım dertli, sol yanım ayaz.
Sen yine de ßana nasılsın diye sor, kötüysem bile iyi olurum!
ßana her şeyi anlat ne varsa aklında, aklından zorun varsa onu da anIat. ßana derdini anIat kim kaldı yanında? Yanında kim olmalıydı aslında?
AnIa beni sevgilim. Seni unutmayı her seferinde unutuyorum.
Seni özledim demem mi gerekiyor yoksa sen hisseder misin?
Kadersizlikten midir nedir bilmiyorum ama ben ne zaman gülmek istesem biri beni ağlatmak için canını dişine takıyor.
Öyle İnsanılar tanıdım ki şu hayatta hevesim değil sevesim kaçtı. Öyle güzel yalanlar duydum ki onardan, övündüğüm sabrım taştı.
Dertli insan içi duman dolu bir odaya benzer, Onu dinlemek, o odaya bir pencere açmak gibidir.
Derdimi seviyorum. Biliyorum ki derdimi veren de beni seviyor. Seven, sevdiğinin nazını ölçüyor. Sevilen çekmesin de neylesin.
Sizin de beğendiğiniz dertli sözler varsa yorum yaparak bizimle paylaşabilirsiniz.
