Arnavuköy'de tek göz bir barakada yaşayan 80 yaşındaki baba ve 65 yaşındaki oğlu sağlık ve ekonomik koşulları nedeniyle hayırseverlerden uzanacak bir yardım eli bekliyor.

Fahrettin Özkömürcü, oğlu Kenan Özkömürcü ile yıllarca hurdacılık yaptı. Ancak bir süre sonra oğlu Kenan'ın ayaklarında başlayan bir hastalık nedeniyle yürüyememesi üzerine, bakımı da ona kaldı. Hurdacılık yaparken kullandıkları bir atları olan ancak kendilerine bakmakta güçlük çekince onu da satan  baba oğul, hayırseverlerden gelebilecek bir yardım bekliyor. Tek geliri yaşlılık maaşı olan Fahrettin Özkömürcü, bu parayla bir yandan kendi ihtiyaçlarını karşılarken bir yandan da romatizma ağrıları çeken bir bacağında da platin takılı  oğluna bakıyor. 

KOMŞULARININ YAPTIĞI BARAKADA YAŞIYORLAR

Hasta oğlu ile komşularının kendileri için yaptığı barakada yaşadıklarını belirten Fahrettin Özkömürcü, "Hurdacılık yapıyorduk. Ancak yaşımız ilerleyince güçten kuvvetten düşen atlarımıza da bakamaz olduk. Onların da günahına girmek istemedik ve hurdacılığı bıraktık. Devlet bize bakıyor ancak başımızı sokacak bir yer istiyoruz. Farelerden rahatımız yok. Oğluma da  ben bakıyorum. Ayaklarından yürüyemiyor. Evlat bu. Atsan atılmaz. Bir evimiz olsa rahatlarız. Banyo yaparsın, temizliğini yaparsın, yemeğini iyice pişirirsin" dedi. 

"HER TARAFIM ŞİŞİYOR, YÜRÜYEMİYORUM"

Babasının  yardımı olmadan yürüyemeyen Kenan Özkömürcü de  yaşadıklarını gözyaşlarıyla anlattı. Babasıyla aynı yatakta yan yana yattıklarını ifade eden Kenan Özkömürcü, "El arabasıyla hurdaya gidiyordum. Gidemez oldum. Her tarafım şişiyor. Yürüyemiyorum. Babamla yan yana yatıyorum. Hep seyyar işlerde çalıştık. Tutamadık bir şeyler. Babam, bana bakmakta zorlanıyor. Bu yaşıma kadar kimseden bir şey almadım.  Zor ama ne yapacaksın. Çok zor. Zaman geldi ben soluğumla kendimi ısıttım. Şurada iki kişi yatıyoruz" diye konuştu. 

"TEK KİŞİLİK BİR ÇEKYATI VAR"

2004 yılından beri Fahrettin ve Kenan Özkömürcü'yü tanıdığını söyleyen Suat Kaya, şunları söyledi:

 “Buradaki yerin sahibinden müsaade aldık. Arkadaşlardan tahta aldık. Onlarla bir oda yapabildik. En azından başına yağmur gelmiyor. Tek kişilik bir çekyatı var. Tuvaleti yok, suyu yok. Ben kendi evime götürmek istedim ama o kadar mütevazı bir amcamız ki gelmiyor. Ben de günlük gelip ilgileniyorum. Burada banyo ortamı yok. Hamama götürmeye, tıraşını yapmaya çalışıyoruz. Elimizden geldiği kadar da yardımcı olmaya çalışıyoruz. Hava sıcaklığından dolayı haşere, fare oluşmaya başlamış. 80 yaşındaki amcamız bizim bakımımıza ihtiyacı varken 60 yaşındaki oğluna bakmakla hükümlü. 'Atsam atamam 'diyor. Bir evleri olsa tek bir odaları olsa tuvaleti, banyosu olsa kendilerine yetecek. Tek kişilik çekyatta nöbetleşe kalıyorlar."