Dinen boşama üç kere ile sınırlandırılmıştır. Bir ve ikincilerde eşlerin yeniden birleşme imkânı vardır (Bakara, 2/229). Kişi ric’î (dönüşü olan) talak ile boşadığı eşine, iddet süresi içinde nikaha gerek kalmadan, iddet süresi bitmiş ise yeni bir nikah akdi ile dönebilir.
Bâin talakta ise iddet içinde bile olsa ancak yeni bir akitle dönebilir. Üçüncü kez boşamadan sonra ise kesin ayrılık gerçekleşir (İbn Rüşd, Bidâyetü’l-müctehid, Kahire, II, 105-110). Bu durumda, kadın başka bir şahıs ile hileli olmayan bir evlilik yapmadıkça ve bu evlilik boşama ya da ölüm ile sona ermedikçe ilk eşi ile tekrar bir araya gelmeleri mümkün değildir (Bakara, 2/230).
Eşler birbirlerinin haklarına, evlenme ile yüklendikleri vazifelere riayete mecburdurlar.
Evliliğin en önemli amaçlarından biri, biyolojik ve doğal bir ihtiyaç olan cinsel tatminin, evlilik kurumu içinde meşru bir şekilde karşılanmasıdır.
Bu bakımdan kişi kendisini hazır hissetmese bile çok önemli bir mazeret ve engel olmadığı sürece eşinin cinsel isteğini reddetmemelidir (Buhârî, Nikah 85; Tirmizî, Radâ, 10).
Bununla birlikte eşlerden birinin yorgun, hasta veya psikolojik olarak kendini hazır hissetmediği durumlarda diğerinin bunu anlayışla karşılaması gerekir.
Hastalık, psikolojik rahatsızlık ve aşırı yorgunluk gibi bir mazeret olmadığı halde cinsel taleplerin eşler tarafından yerine getirilmemesi, evliliğin gayesine aykırı olduğu gibi evliliğin huzur içinde sürdürülmesine de engel bir tavırdır. Evlilik birliğinin devam ettirilmesini zorlaştırıcı nitelikteki bu tavır, boşanma sebebi sayılmaktadır.
Esasen nikah sebebiyle ortaya çıkan dünyevi ve uhrevi maslahatlar ortadan kalkar, kadın ve erkeğin bir arada yaşaması imkânsız hale gelirse, boşanmaya gidilebilir. Eşler arası geçimsizlik bazen ileri dereceye ulaşır ve boşanma tek çare olarak görülebilir. Ancak, boşanma en son başvurulması gereken bir çaredir. Zira Hz. Peygamber (s.a.s.), “Allah’ın helal kıldığı şeylerden en sevimsiz olanı, boşamadır.” buyurmuşlardır (Ebû Dâvûd, Talâk, 3).
Kaynak: Diyanet İşleri Başkanlığı
