Tehlikelere karşı korunmak gerekli olduğu gibi, canı tehlikeye atmak da yasaktır. Kur’an-ı Kerim’de; “Kendi kendinizi tehlikeye atmayın” (Bakara, 2/195), “İhtiyatlı olun (tedbirinizi alın)” (Nisâ, 4/102) buyrulmaktadır.
Buna göre insan hangi durumda olursa olsun tehlikelerden kendini korumak zorundadır. Aksi halde dinen sorumlu olur. Bu itibarla camide veya evde cemaatle ya da tek başına farz veya nafile namaz kılarken depreme yakalanan, bulunduğu yerde yangın çıkan, değeri olan bir malı çalınan veya malı kaybolan kimse, bir tehlikeyle karşı karşıya kaldığı için namazını bozup kendini güvenceye almaya çalışmalı ve gerekli müdahaleleri yapmalıdır. Daha sonra bozduğu namazını yeniden kılar (Hey’et, el- Fetava’l-Hindiyye, Daru’l-Fikr, 1411/1991, I, 109; İbn Nüceym, el-Bahru’r-Râik, Daru’l-Marife, Beyrut, ts. , I, 276). Böyle bir durumda, tedbir alma imkânı var iken buna başvurmayıp kendini tehlikeye atan kimse günahkâr olur. Can Yüce Allah’ın verdiği bir emanet olup onu korumak dinimizin bir emridir. (Mâide 5/32; İsrâ 17/33)

Secdede ayakların yerden kesilmesi namaza zarar verir mi?

Secde ederken, rüknü yerine getirecek kadar bir süre ayak parmaklarından birinin yere dokunması yeterlidir. Ayakların en az birisi bu kadar süre ile yere dokunmazsa namaz sahih olmaz (Şürunbülâlî, Merâki’l-felâh, 85-86).

Kaynak: Diyanet İşleri Başkanlığı