Bu âyette geçen ürünlerin yenilmesinin haramlılığı insanlara yöneliktir. Bu bakımdan içerisinde domuz katkısı bulunan ürünlerin yem sanayiinde kullanılması, “domuz etinin yenmesi” anlamına gelmez. Çünkü bu tür yemler gerek imalat döneminde gerek bunları yiyen hayvanların vücudunda değişime uğramakta, domuz eti olmaktan hükmen çıkmış olmaktadırlar.

Bu sebeple sağlık açısından bir sorun bulunmaması kaydıyla, bu tür yemlerle beslenen hayvanların etini yemek dinen sakıncalı değildir. Nitekim pislik yiyen tavuk vs. gibi hayvanların (cellâle) eti, kesimden önce belli bir süre bekletilmeleri ve bu sürede temiz yemlerle beslenmeleri kaydıyla yenilebilmektedir (İbn Nüceym, el-Bahru’r-râik, VIII, 207). Öte yandan domuz sütü ile beslenen bir hayvanın etinin yenmesinde bir sakınca bulunmadığı fakihler tarafından açıkça belirtilmiştir (Serahsî, el-Mebsût, 11, 255; Kâsânî, Bedâiu’s-sanâî, V, 40). Şu var ki, müslümanların, domuz yetiştirilmesini ve ticaretini teşvik etme durumuna düşmemeleri için alternatif ürünler aramaya yönelmeleri dinin genel prensipleri açısından daha uygundur.